WIJ ZIJN NIET OUD
Deze week liep ik op Utrecht Centraal opeens te midden van honderden leeftijdgenoten die in colonnes naar het Jaarbeursplein schuifelden. Dat kon maar één ding betekenen: de 50-plusbeurs had de poorten weer geopend. ‘Van autoplein tot fietstest. Van modeshows tot vakantieplein. Van fit-test tot beauty scan. Lekker proeven en genieten.’
Trouw, misschien wel de krant met de meeste ouderen onder zijn abonnees, heeft voor ons een nieuwe afkorting bedacht: de Yep, young elderly people. Daarmee worden de jonge, vitale ouderen bedoeld, die nog van alles kunnen maar niets meer hoeven.
Grofweg gaat het om ouderen tussen de 65 en de 80.
Wie honderd jaar geleden vijfenzestig werd had veelal nog een jaar of vijf voor de boeg. Jaren met lichamelijke klachten en zonder pensioen. De huidige yep hebben in doorsnee nog vijftien jaar te gaan. Vijftien jaar van vakantie vieren, schrijft Trouw. Zonder de zorg voor kinderen of de verantwoordelijkheden van een baan en met een beter dan ooit gevulde portemonnee kan het grote genieten beginnen. Vitale ouderen reizen de wereld over of zoeven met bruin verbrande koppen op e-bikes door Nederland. Ze schaffen zich nog eens een nieuwe ruime woning aan.
Toen ik stopte met werken ontving ik vele kaarten met afbeeldingen van luie stoelen aan het strand en hangmatten tussen cocospalmen. ‘Ga lekker genieten’, was een veel geuite aanbeveling. Ik ben blij, dat ik mijn eigen tijd kan indelen, maar de nadruk op al die genoegens beviel me toen al niet. Er zijn genoeg mensen van onze generatie die nooit geleerd hebben om op hun luie kont te zitten.
Trouw zou Trouw niet zijn als er geen boodschap aan de berichtgeving wordt gekoppeld. ‘Vitale ouderen weigeren zich voor te bereiden op de zorg, die ze later nodig hebben’, luidt de kop boven een artikel. Alsof ik gisteren nog de gemeentelijk zorgcoördinator de deur uit heb gegooid.
We zijn zo bezig met genieten, aldus Trouw, dat we niet willen nadenken over het levensbestendig maken van onze woning. In plaats van te sparen om een particulier verpleegkundige in huis te kunnen halen stoppen we de vingers in de oren. We willen niet weten, dat het aantal ouderen groeit en het aantal zorgverleners en mantelzorgers omgekeerd evenredig afneemt. ‘Er is sprake van massale ontkenning’, zo meent een deskundige.
Het is de tweede generalisatie die me niet bevalt. Hoeveel generatiegenoten maken zich juist niet veel te veel zorgen om de toekomst?
En wat is de oorzaak van deze struisvogelpolitiek volgens de deskundigen? De young elderly people maken zich geen zorgen, ‘omdat zij zichzelf niet als ouderen zien’. Daarin konden de deskundigen wel eens gelijk hebben. In de gezondheidsrubriek van Trouw vroeg laatst iemand of het mogelijk is om het krimpen van het lichaam op latere leeftijd tegen te gaan. Als hij er elke dag een half uur voor had moeten hangen, had hij dat ervoor overgehad. Wij willen eeuwig jong blijven. De bejaarde is al afgeschaft. Nu is de oudere aan de beurt en Trouw levert ons het nieuwe begrip: de yep.